Concept

Het concept werd verzonnen door Hans Bourlon, Gert Verhulst en Danny Verbiest. De titelrollen zijn de bobtail Samson (tot 2005 de stem van Danny Verbiest, vanaf dan Peter Thyssen) en Gert (Gert Verhulst).

Van 1990 tot en met 2005 werden er televisieafleveringen opgenomen van Samson en Gert en verscheen er elk jaar een cd. Van 2006 tot 2010 kwamen er geen afleveringen meer. Elk jaar komt de Samson & Gert Kerstshow (met tot 2006 een tweedelige uitzending van de Kerstshow in februari, sinds 2008 worden kerstshows vertoond op Studio100 TV), die sinds 1991 aan de gang is.

Samson is een pratende bobtail, die voortdurend 'moeilijke' woorden verkeerd uitspreekt. Zijn baasje Gert corrigeert hem dan elke keer. Ze zijn de beste vrienden. Gert is verliefd op ene Marlèneke, een vrouw die echter vaak uitgaat met Jean-Louis Michel, een rijke snob. Marlèneke is een onzichtbaar personage, net als Samsons vriendinnetje Bobientje en Jean-Louis Michel, en dus komen die nooit in beeld, ook al verwijzen Samson en Gert in hun gesprekken geregeld naar hen.

Samson en Gert wonen samen in een groot huis met een prominente kelder en keuken. Hun huisnummer is 101, in de Dorpsstraat. Hun deurbel is al jaren stuk waardoor bezoekers geneigd zijn hard op de deur te kloppen en zich hiervoor te verontschuldigen: "Ja, ik moest kloppen, want de bel doet het niet."

Een andere factor van het programma zijn de regelmatig terugkerende catchphrases. Het personage dat al het langst bij de reeks betrokken is, kapper Albert Vermeersch, een echte smulpaap, komt vaak ongevraagd mee-eten. Als hobby zingt hij in de opera en wil dus ook aangesproken worden met een Italiaanse versie van zijn naam, Alberto Vermicelli. Men spreekt hem echter herhaaldelijk aan als "Albert", waarop Alberto kwaad de nadruk op zijn Italiaanse naam schreeuwt. Ook Modest, de niet al te snuggere en speelse burgemeester van het dorp, komt vaak langs, alsmede soms zijn nog klunzigere assistent Eugène van Leemhuyzen en/of de norse Afgevaardigde van de Minister. Nog een vaste kennis is Octaaf de Bolle, ere-vicevoorzitter van een turnvereniging, die vaak erg verwaand beweert dat bepaalde activiteiten "één van zijn specialiteiten" zijn, maar eigenlijk niks goed kan en erg onder de plak zit van zijn ijdele en dominante moeder, kruidenierster Jeannine De Bolle.